Το συγκλονιστικό γράμμα ενός πρώην σκλάβου, του Jourdan Anderson, προς τον πρώην αφέντη του, έρχεται στην επιφάνεια μετά από 147 χρόνια. Ένα ντοκουμέντο της εποχής αλλά και μία απάντηση ενός σκλάβου στον καταπιεστή του.
Πρόκειται για μία επιστολή περίπου 800 λέξεων, που αποτελεί την απάντηση του Jourdan Anderson, στον πρώην αφέντη του, συνταγματάρχη P.H. Anderson, στην πρόσκλησή του να επιστρέψει στο σπίτι του στο Big Spring, στο Tennessee, ώστε να συνεχίσει να δουλεύει για λογαριασμό του.
Στο συγκλονιστικό του γράμμα, που έχει γραφτεί το1865, μετά το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου, ο Jourdan Anderson ζητάει από τον πρώην αφέντη του να του καταβάλλει όλο το ποσό για την δουλειά που πρόσφερε τα τριάντα χρόνια που τον υπηρετούσε και εκφράζει την ελπίδα του να έχει αναλογιστεί τις αδικίες που διέπραξε αυτός και οι πρόγονοί του. Η επιστολή έρχεται στην επιφάνεια μέσα από το βιβλίο της L. Maria Child «Η Βίβλος των Απελεύθερων».
Ολόκληρο το γράμμα:
Dayton, Ohio,
Αύγουστος 7, 1865
Στον παλιό μου αφέντη, συνταγματάρχη P.H. Anderson, Big Spring, Tennessee
Κύριε, πήρα την επιστολή σας και είμαι χαρούμενος που δεν με έχετε ξεχάσει και που θέλετε να επιστρέψω και να ζήσω και πάλι μαζί σας, με την υπόσχεση να κάνετε το καλύτερο για μένα.
Συχνά ανησυχούσα για εσάς. Πίστευα πως οι «Yankees» θα σας έχουν κρεμάσει ως αντίποινα γιατί κρύβατε επαναστάτες στο σπίτι σας. Υποθέτω ότι δεν έμαθαν ποτέ ότι πήγατε στον συνταγματάρχη Μάρτιν για να σκοτώσετε τον στρατιώτη της Ένωσης που έμενε στον στάβλο του.
Αν και με πυροβολήσατε δυο φορές, πριν σας αφήσω, δεν ήθελα να ακούσω ότι σας έχει συμβεί κάτι και χαίρομαι που είστε ακόμα ζωντανός. Θα μου έκανε καλό να γυρίσω στο αγαπημένο σπίτι και να δω την κυρία Mary και την κυρία Martha και τον Allen, την Esther, τον Green και τον Lee.
Δώστε την αγάπη μου σε όλους και πείτε τους ότι ελπίζω να συναντηθούμε και πάλι σε έναν καλύτερο κόσμο, αν όχι σε αυτόν. Θα ερχόμουν να σας δω όλους, όταν δούλευα στο νοσοκομείο Nashville, αλλά ένας από τους γείτονες μου είπε ότι ο Henry είχε σκοπό να με πυροβολήσει ξανά αν του δινόταν η ευκαιρία.
Θα ήθελα να ξέρω ποια ακριβώς είναι η καλή ευκαιρία που προτίθεστε να μου δώσετε. Τα πηγαίνω αρκετά καλά εδώ. Παίρνω 25 δολάρια το μήνα, φαγητό και ρούχα. Έχω ένα άνετο σπίτι εδώ για την Mandy, οι άνθρωποι εδώ την φωνάζουν κυρία Anderson, και τα παιδιά, η Milly, η Jane και ο Grundy, πηγαίνουν στο σχολείο και τα πάνε αρκετά καλά.
Ο δάσκαλος λέει ότι ο Grundy έχει κλίση για ιεροκήρυκας. Πηγαίνουν στο Κυριακάτικο σχολείο και η Mandy και εγώ πηγαίνουμε συχνά στην εκκλησία. Μας συμπεριφέρονται με καλοσύνη.
Κάποιες φορές ακούμε τους άλλους να λένε για εμάς : «Αυτοί οι έγχρωμοι άνθρωποι ήταν σκλάβοι» στο Tennessee. Τα παιδιά στεναχωριούνται όταν ακούνε τέτοια σχόλια, αλλά τους λέμε ότι στο Tennessee δεν ήταν ντροπή να ανήκεις στον συνταγματάρχη Anderson. Και πολλοί «darkeys» (υποτιμητικός όρος) θα ήταν περήφανοι, όπως ήμουν εγώ, να σε αποκαλούν αφέντη.
Τώρα, αν μου πεις τι μεροκάματο θα μου δίνεις, θα μπορούσα να αποφασίσω καλύτερα αν είναι προς όφελός μου να επιστρέψω. Σχετικά με την ελευθερία μου, που λέτε ότι μπορώ να έχω, δεν μου προσφέρετε κάτι καινούργιο, καθώς πήρα τα χαρτιά της ελευθερίας μου το 1864 από τον επικεφαλής της Στρατιωτικής Αστυνομίας του τμήματος στο Nashville.
Η Mandy λέει πως φοβάται να γυρίσει πίσω χωρίς κάποια απόδειξη ότι θα μας φέρεσθε δίκαια και με καλοσύνη και καταλήξαμε πως πρέπει να ελέγξουμε την ειλικρίνειά σας ζητώντας σας να μας στείλετε τους μισθούς μας για τα χρόνια που σας υπηρετήσαμε.
Αυτό θα μας κάνει να ξεχάσουμε και να σας συγχωρέσουμε για όλα όσα έχουν γίνει και να βασιστούμε σε μία δίκαιη σχέση και στη φιλία σας στο μέλλον. Σας υπηρέτησα πιστά για 32 χρόνια και η Mandy για 20 χρόνια.
Με είκοσι πέντε δολάρια το μήνα για εμένα και δύο δολάρια για την Mandy την εβδομάδα, οι μισθοί μας φτάνουν στα 11.680 δολάρια. Σε αυτά προσθέστε τους τόκους για την καθυστέρηση της καταβολής των μισθών μας και αφαιρέστε τα ρούχα που μας δώσατε, τις τρεις επισκέψεις του γιατρού για εμένα και το ένα δόντι που έβγαλε στη Mandy. Το υπόλοιπο είναι το δίκαιο που πρέπει να λάβουμε.
Παρακαλώ στείλτε τα χρήματα με την Adams's Express, υπόψη του V. Winters, Esq., Dayton, Ohio. Αν δεν μπορείτε να μας πληρώσετε για την αφοσιωμένη δουλειά μας στο παρελθόν, δεν μπορούμε να πιστέψουμε της υποσχέσεις σου για το μέλλον. Ελπίζουμε πως ο καλός Δημιουργός σας έχει ανοίξει τα μάτια και μπορείτε να δείτε όλες τις αδικίες που διαπράξατε, εσείς και οι πρόγονοί σας, σε μένα και τους πρόγονούς μου, αναγκάζοντάς μας να δουλεύουμε για εσάς για γενιές χωρίς ανταμοιβή.
Εδώ παίρνω τον μισθό μου κάθε Σάββατο βράδυ, αλλά στο Tennessee δεν υπήρχε καμία ημέρα πληρωμής για τους νέγρους, όπως δεν υπάρχει και μέρα που να πληρώνονται τα άλογα και οι αγελάδες. Σίγουρα θα υπάρξει μία ημέρα κρίσης για όλους όσους εξαπάτησαν τους εργάτες τους.
Απαντώντας σε αυτό το γράμμα θα ήθελα να μου πείτε και για το αν θα υπάρχει καμία ασφάλεια για την Milly και την Jane, που τώρα έχουν μεγαλώσει και είναι και οι δύο πολύ όμορφες κοπέλες. Ξέρετε τι έγινε με τις κακόμοιρες την Matilda και την Catherine.
Θα προτιμούσα να μείνω εδώ και να λιμοκτονήσω και να πεθάνω από το να ντροπιαστούν τα κορίτσια μου από τη βία και την φαυλότητα των νεαρών αφεντών τους. Θα ήθελα επίσης να μου αναφέρεται αν έχουν ανοίξει σχολεία για έγχρωμους στη γειτονιά σας. Η μεγαλύτερη επιθυμία της ζωής μου τώρα πια είναι να δώσω στα παιδιά μου μία εκπαίδευση και να αποκτήσουν ενάρετες συνήθειες.
Χαιρετίστε τον George Carter και πείτε του πως τον ευχαριστώ που πήρε το πιστόλι από τα χέρια σας όταν ήσασταν έτοιμος να με πυροβολήσετε.
Από τον παλιό σας υπηρέτη,
Jourdon Anderson
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου