Το Κωσταράζι και οι Οδοιπορικαί Σημειώσεις του περιηγητή Νικόλαου Θ. Σχινά.
Ο Νικόλαος Σχινάς και οι σημειώσεις του.
O Νικόλαος Θ. Σχινάς, αξιωματικός του Μηχανικού, περιόδευσε στη Θεσσαλία, Ήπειρο και Μακεδονία και οι πληροφορίες, που συνέλεξε, εκδόθηκαν στην Αθήνα, σε 4 τόμους (1886-1897) με δαπάνη του Υπουργείου των Στρατιωτικών.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1880, περιοδεύει με εντολή του Υπουργού των Στρατιωτικών σε περιοχές της οροθετικής γραμμής Θεσσαλίας και σε ολόκληρη σχεδόν την επικράτεια της Μακεδονίας, ενώ αργότερα, κατά το 1897, στην επικράτεια της Ηπείρου.
Kαταγράφει τις πόλεις, τα χωριά, τους οικισμούς, τους οδοιπορικούς σταθμούς (χάνια), την εθνολογική, οικονομική, γεωφυσική κατάσταση, που συναντά κατά τη διάρκεια της περιοδείας του, καθώς και άλλες ενδιαφέρουσες, κατά την κρίση του, πληροφορίες.
Οι πληροφορίες που συνέλεξε κατά την περιοδεία του στη γραμμή Θεσσαλίας και στη Μακεδονία εκδόθηκαν στην Αθήνα, σε τέσσερις τόμους, κατά τα έτη 1886 και 1887, από το τυπογραφείο «Messager d’ Athenes», με τίτλο «Οδιπορικαί Σημειώσεις: Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας» με δαπάνη του Υπουργείου των Στρατιωτικών, ενώ η περιοδεία του στην Ήπειρο εκδόθηκε στην Αθήνα το 1897 από το τυπογραφείο του Υπουργείου των Στρατιωτικών με τίτλο «Οδοιπορικόν Ηπείρου».
Το έργο έχει συνταχθεί με τη μορφή σημειώσεων για στρατιωτικούς σκοπούς.
Η αναφορά στο Κωσταράζι
Όπως αναφέρει και στις σημειώσεις του, ο Σχινάς κατά τη μετάβασή του από το Βογατσικό προς την Καστοριά και περνώντας από τη Μηλίτσα και τους Αμπελόκηπους (Σλήμνιστα, Σδάρλοι), περιγράφει το ανάγλυφο της τοποθεσίας (βουνόν φαλακρόν και λίαν πετρώδες) που βρίσκεται το Κωσταράζι (σημ. Παλιό Κωσταράζι), το οποίο όμως, μέσα στο βιβλίο του το αναφέρει ως Κουστοράζι.
Μεταξύ άλλων αναφέρει: ”[...] Από τούτου η μεν οδός η βαίνουσα επί των υπορειών του όρου Κουστουράζι, κλάδου του Όρους Μουρικίου καθίσταται δύσβατος και πετρώδης, ετέρα όμως οδός φέρει εις μεγάλην χαράδραν από ταύτης δε βαίνουσα επί μικρήν παρά την αριστεράν όχθην του Αλιάκμονος, φέρει εις των χωρίων τούτων υπέρκειται βουνόν φαλακρόν και λίαν πετρώδες, (εφ’ ου κείται το χωρίων Κουστοράζι) [...]”.
Πιθανόν να το αναφέρει έτσι, γιατί οι κάτοικοι των όμορων χωριών τότε όπως και στις μέρες μας, κυρίως οι μεγάλοι σε ηλικία, ανέφεραν του Κωσταραζινούς ως Κουσταραζνούς (Κουσταραζνοί – Κουσταράζι – Κουστοράζι).
Δείτε τη σελίδα που γίνεται η αναφορά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου