Τα βιοπλαστικά ανήκουν στην οικογένεια των πολυμερών με ποικίλες διαφορές στις ιδιότητές τους, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποιος κοινά αποδεκτός ορισμός.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό European Bio-plastics, υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη βιοπλαστικών:
• τα πλαστικά που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές και δεν είναι απαραίτητα βιοαποικοδομήσιμα, και
• τα βιοαποικοδομήσιμα πολυμερή, που πληρούν όλα τα στάνταρντς της βιοαποικοδόμησης των πλαστικών και των προϊόντων από πλαστικά αλλά που δεν έχουν απαραίτητα ως βάση τα ανανεώσιμα υλικά.
Το ενδιαφέρον της επιχειρηματικής και επιστημονικής κοινότητας έχει στραφεί από παλιότερα σε υλικά που περιέχουν άμυλο ή κελλουλόζη. Υπάρχουν, επίσης, βιοπλαστικά που συνθέτονται μέσω μικροβιακής ζύμωσης των πολυσακχαριδίων, όπως είναι τα PLAs και PHAs. Ο πιο συνήθης τύπος PHA πλαστικών είναι τα PHB που χρησιμοποιούνται στη συσκευασία τροφίμων.
Οι ερευνητές συμφωνούν ότι τα βιοπλαστικά παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα, όπως ότι λιώνουν εύκολα και έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάθε είδος συσκευασίας, ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μπουκάλια για αναψυκτικά με ανθρακικό, ενώ την ίδια στιγμή είναι αρκετά πιο ακριβά από τα συμβατικά πλαστικά. Το βασικό χαρακτηριστικό τους, η γρήγορη αποικοδόμηση, αν και μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα για ορισμένα είδη συσκευασίας, είναι ταυτόχρονα ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των βιοπλαστικών.
Σε αντίθεση με τα πλαστικά από πετρέλαιο που χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να λιώσουν, τα βιοπλαστικά αποικοδομούνται σε ελάχιστο χρονικό διάστημα,ανακυκλώνονται πολύ πιο εύκολα και είναι πολύ πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Μάλιστα, ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Μισούρι στις ΗΠΑ προσπαθούν να βρουν τις φόρμουλες για τη δημιουργία σούπερ βιοπλαστικών τα οποία θα διασπώνται μόλις σε διάστημα λίγων μηνών. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της χρήσης βιοπλαστικών είναι ότι συνεπάγεται μείωση της κατανάλωση πετρελαίου για παραγωγή πλαστικών κατά 15-20% το 2025.
(Πηγή: bep.gr )
Σύμφωνα με τον Οργανισμό European Bio-plastics, υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη βιοπλαστικών:
• τα πλαστικά που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές και δεν είναι απαραίτητα βιοαποικοδομήσιμα, και
• τα βιοαποικοδομήσιμα πολυμερή, που πληρούν όλα τα στάνταρντς της βιοαποικοδόμησης των πλαστικών και των προϊόντων από πλαστικά αλλά που δεν έχουν απαραίτητα ως βάση τα ανανεώσιμα υλικά.
Το ενδιαφέρον της επιχειρηματικής και επιστημονικής κοινότητας έχει στραφεί από παλιότερα σε υλικά που περιέχουν άμυλο ή κελλουλόζη. Υπάρχουν, επίσης, βιοπλαστικά που συνθέτονται μέσω μικροβιακής ζύμωσης των πολυσακχαριδίων, όπως είναι τα PLAs και PHAs. Ο πιο συνήθης τύπος PHA πλαστικών είναι τα PHB που χρησιμοποιούνται στη συσκευασία τροφίμων.
Οι ερευνητές συμφωνούν ότι τα βιοπλαστικά παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα, όπως ότι λιώνουν εύκολα και έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάθε είδος συσκευασίας, ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μπουκάλια για αναψυκτικά με ανθρακικό, ενώ την ίδια στιγμή είναι αρκετά πιο ακριβά από τα συμβατικά πλαστικά. Το βασικό χαρακτηριστικό τους, η γρήγορη αποικοδόμηση, αν και μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα για ορισμένα είδη συσκευασίας, είναι ταυτόχρονα ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των βιοπλαστικών.
Σε αντίθεση με τα πλαστικά από πετρέλαιο που χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να λιώσουν, τα βιοπλαστικά αποικοδομούνται σε ελάχιστο χρονικό διάστημα,ανακυκλώνονται πολύ πιο εύκολα και είναι πολύ πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Μάλιστα, ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Μισούρι στις ΗΠΑ προσπαθούν να βρουν τις φόρμουλες για τη δημιουργία σούπερ βιοπλαστικών τα οποία θα διασπώνται μόλις σε διάστημα λίγων μηνών. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της χρήσης βιοπλαστικών είναι ότι συνεπάγεται μείωση της κατανάλωση πετρελαίου για παραγωγή πλαστικών κατά 15-20% το 2025.
(Πηγή: bep.gr )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου