Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, η φοροδιαφυγή αποτέλεσε αντικείμενο της στήλης.Αναφερθήκαμε στο εκτεταμένο φαινόμενο της μη έκδοσης αποδείξεων από επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες. Με την επίκληση συγκεκριμένων στοιχείων, όπως τα δηλωθέντα εισοδήματα στις φορολογικές δηλώσεις και μελέτες που υπολογίζουν το μεγάλο ποσό των διαφυγόντων φόρων, έγινε αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Άλλωστε το γνωρίζουμε οι πάντες, μιας και λίγο ή πολύ, όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες ανάλογων περιστατικών.
Πρόσφατο παράδειγμα τα όσα συνέβησαν στην εμποροπανήγυρη του Άργους Ορεστικού. Κατά τη διάρκεια του πανηγυριού εμφανίστηκαν στον χώρο, αρμόδια στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών με σκοπό τη διενέργεια ελέγχων. Στο πλαίσιο της υπηρεσιακής τους αποστολής, οι υπάλληλοι εντόπισαν διάφορες παραβάσεις, όπως η μη έκδοση αποδείξεων από τους πωλητές, που συνοδεύονταν από τα ανάλογα πρόστιμα. Όμως η αυτονόητη κίνησή τους να προβούν σε ελέγχους και να επιβάλλουν τις προβλεπόμενες κυρώσεις προκάλεσαν σωρεία αντιδράσεων. Όχι μόνο από τους παρανομούντες πωλητές, αλλά κι από συναδέλφους τους, καθώς κι από περαστικούς που έσπευσαν να τους υπερασπιστούν. Μάλιστα το επεισόδιο δεν περιορίστηκε μόνο στα λόγια, στις ύβρεις και στις απειλές, αλλά περιείχε προπηλακισμούς και σωματική βία, αφού οι υπάλληλοι εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από τον χώρο!
Το συμβάν επιβεβαιώνει με το πλέον «πανηγυρικό» τρόπο την εκτεταμένη φοροδιαφυγή στη χώρα μας. Είμαι σίγουρος πως ελάχιστοι θα λάβατε αποδείξεις για τις αγορές σας από την εμποροπανήγυρη, μολονότι ο νόμος υποχρεώνει τους πωλητές να σας τις χορηγούν. Κι ακόμη λιγότεροι θα τις ζητήσατε. Εικόνα που απαντάται και στις λαϊκές αγορές που επίσης πρέπει να εκδίδονται αποδείξεις σε κάθε αγοροπωλησία. Στα χαρτιά και στους νόμους. Γιατί στην πραγματικότητα οι αποδείξεις στις λαϊκές αγορές αποτελούν εν αντιθέσει με τα ζαρζαβατικά, είδος εν ανεπαρκεία.
Επιβεβαιώνει επίσης, την ανοχή μας απέναντι στο φαινόμενο. Με την ανοχή – συνενοχή μας επιτρέπουμε και συντελούμε στη διόγκωση του προβλήματος, που βαίνει προς όφελος ορισμένων επιτήδειων και αναμφίβολα εις βάρος όλων ημών. Λιγότερα δημόσια έσοδα, σημαίνει μεγαλύτερες περικοπές και περισσότερα φορολογικά βάρη για όλους. Θα περίμενε επομένως κανείς, πως στις προσπάθειες του κράτους να εντοπίσει, να τιμωρήσει και να εκλείψει τις επιβλαβείς και παράνομες αυτές πρακτικές, οι πολίτες θα συμφωνούσαν, θα στέκονταν αρωγοί και σίγουρα συμπαραστάτες. Ίσως σε μία ιδανική κοινωνία και με αντίστοιχη πολιτεία. Αντιθέτως, στην Ελλάδα του 2012 απαγορεύουμε ετσιθελικά τους ελέγχους, εκφράζουμε δυναμικά την «αλληλεγγύη» μας στους παρανομούντες και προπηλακίζουμε όσους επιχειρούν να επιβάλλουν το νόμο. Βλέπετε στην Ελλάδα ισχύει πως νόμος είναι το δίκιο του καθενός και ότι αυτός θεωρεί ως δίκαιο, ασχέτως αν είναι πέρα για πέρα παράνομο, άδικο και σε βάρος των συμπολιτών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου