Σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις του Δήμου Καστοριάς που είχαν και ένα τόνο περίπου πανηγυρικό, μεταξύ μερικών άλλων (περισσότερο ή λιγότερο) αινιγματικών για την αναγκαιότητα τους και πάντως όχι επειγόντων έργων, προγραμματίζεται -κατά κυριολεξία απειλείται- ο…«εξωραϊσμός» της νοτιοδυτικής παραλιακής ζώνης, στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Μάλιστα ο αρμόδιος (;) αντιδήμαρχος κ. Χρήστος Παρχαρίδης που προέβη στις σχετικές δηλώσεις (η παρουσίαση αναμένεται να γίνει σύντομα στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς), τόνισε ότι με την νέα μορφή του παραλιακού πεζοδρομίου θα αποδοθεί ακόμη περισσότερο η χρήση του στους πεζούς. Και εννόησε ως προαπαιτούμενο ότι θα επαναδιαταχθούν οι καφετέριες της περιοχής. Το μεγαλεπήβολο αυτό «έργο» θα στοιχίσει 1.200.000,00 ευρώ (!), δαπάνη που ήδη έγινε αντικείμενο κριτικής από την ΟΔΟ.
Σημειώνεται ότι ο αρχικός προϋπολογισμός τον Απρίλιο του 2011 ήταν 100.000,00 ευρώ, και έφθασε ξαφνικά στα 1.200.000,00 ευρώ, λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2011.
Σε μια εποχή ισχνών οικονομικών για τους ΟΤΑ, -εποχή που συγκρίνεται με κατάσταση πολιορκίας- όλα αυτά μοιάζουν τουλάχιστον υπερβολικά. Αλλά και σε ένα δήμο στον οποίο η διοίκηση του αν και ήδη βρίσκεται στο 2ο έτος εξαντλεί την αναμόρφωση της πόλης -την οποία χρειάζεται- σχεδόν αποκλειστικά στο μπάλωμα μερικών λάκκων των δρόμων (και αυτών όχι όλων), όπως και σε χαρές και πανηγύρια για την επέτειο των 100 ετών από την απελευθέρωση της Καστοριάς, ενώ με βάση τις ανακοινώσεις αποφασίζονται ήδη έργα σε άλλες δημοτικές «ενότητες», χωρίς να εξασφαλίζεται το αίσθημα της αναλογικότητας στην μεταχείριση της Καστοριάς, η απόφαση να διατεθούν, τόσα σημαντικά ποσά, για την δημιουργία ποδηλατοδρόμου ή για την «αναμόρφωση» της νότιας παραλίας συγκεντρώνει, τουλάχιστον δυο στοιχεία κριτικής.
Διότι ενισχύεται η υπόνοια ότι όσοι λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις, συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν επίγνωση των τεράστιων προβλημάτων της πόλης. Δηλαδή σαν να μην γνωρίζουν την πόλη, την οποία στο πλαίσιο του δήμου, διοικούν. Αλλιώς δεν εξηγείται -καλοπροαίρετα- η επιμονή τους να λειτουργούν σαν να μην υπάρχει τίποτε άλλο, εκτός από την είσοδο της Λ. Κύκνων και την νοτιοδυτική παραλία, ή έστω την βόρεια παραλία και συγκεκριμένα τμήματα της επέκτασης στην περιοχή Χλόης. Σαν να μην υπάρχει, παρά μόνο η «βιτρίνα» στην οποία αναφέρθηκε ο ίδιος ο αντιδήμαρχος.
Την στιγμή που το μεγαλύτερο, ή εν πάση περιπτώσει το πιο πυκνοκατοικημένο τμήμα της Καστοριάς, έχει τεράστια προβλήματα καθημερινότητας, παρουσιάζοντας εικόνα προχωρημένης εγκατάλειψης σε βασικά σοβαρά θέματα (περιβάλλοντος, καθαριότητας, πρασίνου, κίνησης), και ανάγκες καθημερινότητας εξ αιτίας της μακροχρόνιας αδιαφορίας, είναι τουλάχιστον ανόητο να ισχυρίζονται από μεριά του δήμου, ότι αυτά που εξαγγέλθηκαν είναι «πάγιο αίτημα των… κατοίκων της περιοχής» της νότιας παραλίας.
Και ότι χάρη στα έργα που θα γίνουν θα μπορεί ο κάτοικος της περιοχής, και προπαντός ο επισκέπτης, να απολαμβάνει καλύτερα την… «βυζαντινή αρχόντισσα» (sic) -όπως φέρεται να δήλωσε ο κ. αντιδήμαρχος με περισσή δόση αμετροέπειας αναφερόμενος σε μια πόλη, της οποίας οι διοικούντες είναι αμφίβολο αν και πόσοι έχουν επισκεφτεί έστω και μια βυζαντινή εκκλησία ή μνημείο της, ή αν γνωρίζουν κάτι γι’ αυτή. Μπορεί επομένως να είναι και φαινόμενο υποκρισίας, αφού ορισμένες φορές οι υπερβολές ακούγονται και ως εμπαιγμός.
Μοιάζει προφανές ότι όλα αυτά εξ αρχής και εν τέλει, μελετώνται να γίνουν αποκλειστικά και μόνο για την «βιτρίνα» της πόλης. Δηλαδή δήθεν για τους τουρίστες, αλλά στην πραγματικότητα για τους καταστηματάρχες, αποκλειστικά και μόνο, των οποίων πάγιο αίτημα -σαν έτοιμο από καιρό που λένε- είναι να επαναδιαταχθούν τα τραπεζοκαθίσματα σε βάρος των κοινόχρηστων ελεύθερων χώρων του παραλιακού πεζοδρομίου. Έστω κι’ αν αυτό προϋποθέτει κατάργηση, ή περιορισμό, του ούτως ή άλλως ελάχιστου πρασίνου που υπάρχει εκεί. Διότι τα λιγοστά παρτέρια με τα λιγοστά δένδρα και θάμνους έχουν βάλει στο στόχαστρό τους, αυτά θέλουν να καταργήσουν! Για να βλέπονται μεταξύ τους καλύτερα οι εποχούμενοι, και να χωρούν ακόμη περισσότεροι.
Και είναι πρόσχημα οι «τουρίστες». Όχι επειδή διαφορετικά θα ήταν σωστό, αλλά διότι αν ήταν στ’ αλήθεια αυτοί ο στόχος των προθέσεων του δήμου, τότε θα φρόντιζαν για την Καστοριά και τους δημοτικούς χώρους που περιβάλλουν τα μνημεία της, τις λιγοστές πλατείες, και τα ελάχιστα ξερά και παρατημένα δένδρα που υπάρχουν κοντά στις βυζαντινές εκκλησίες και τα άλλα μνημεία. Αλλά για την Καστοριά που υπάρχει μέσα από την βιτρίνα, αδιαφορούν – αν δεν κάνουν κάτι που ακούγεται τρις χειρότερο.
Ωστε ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύεται μια διακριτική μεταχείριση, οι δικαιολογίες και τα συμπαρομαρτούντα κρύβουν την εκτεταμένη καταστροφή που θα προκαλέσει το «όραμα» της σημερινής διοίκησης του Δήμου Καστοριάς στην παραλία, όπου το μάρμαρο θα το πληρώσει η μικρή λωρίδα πρασίνου και τα λιγοστά δένδρα πάνω στα οποία ξεσπούν όσοι καταχρώνται την περιοχή, είτε με την υπερεκμετάλλευση και τον ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, είτε με τις ψήφους, ή έστω την εύνοια που ανταλλάσσουν εκ μέρους των οικονομικών συμφερόντων της παραλιακής ζώνης.
Και οι αποφάσεις αυτές σε μια εποχή τεράστιων οικονομικών προβλημάτων και κρατικής ένδειας, είναι διπλά αδικαιολόγητες, ιδίως αν αναλογισθεί κανείς ότι μπορεί και να περάσουν πολλά χρόνια έως τότε που θα έχει ο Δήμος Καστοριάς την οικονομική ευχέρεια υλοποίησης έργου και σε άλλα σημεία του εσωτερικού της Καστοριάς.
Και ενώ όλα αυτά προωθούνται από την πλειοψηφία, οι μειοψηφίες του δημοτικού συμβουλίου, είτε είναι άφαντες, είτε σιωπηλές, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Και επομένως, το ίδιο συνυπεύθυνες. Προφανώς του αρκεί η πολιτική υπνηλία.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 28 Ιουνίου 2012, αρ. φύλλου 648
odos-kastoria.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου