Περὶ Πολιτιστικῆς Διαχείρισης…

Τὸ μείζων πρόβλημα ποὺ συνήθως ἀντιμετωπίζουν οἱ ἐπαρχιακὲς πόλεις σὲ θέματα πολιτισμοῦ, στὴν κείμενη περίπτωση ἡ πόλη τῆς Καστοριᾶς, ἔγκειται στὸ ζήτημα μεταξύ της πολιτιστικῆς «παραγωγῆς» καὶ «κατανάλωσης» ἀγαθῶν καὶ ἰδεῶν. Τὸν ρόλο τοῦ πολιτιστικοῦ ἁρμοστῆ ἔχουν κατὰ κύριο λόγο οἱ δῆμοι καὶ οἱ κοινότητες καὶ κατ’ ἐπέκταση οἱ ἑκάστοτε πολιτιστικοὶ σύλλογοι καὶ Μὴ Κερδοσκοπικὲς Ὀργανώσεις. Εἶναι γεγονὸς ὅτι στὴ διαχείριση τοῦ ἐν λόγῳ τομέα τοποθετοῦνται ἄτομα, τὰ ὁποῖα
οὐδεμία σχέση ἔχουν μὲ τὸν ἐν λόγῳ ἀντικείμενο, ἔχοντας ὡς συνέπεια ὁ καθεὶς νὰ καθίσταται ἐπαΐοντας ἄνευ σχετικῆς γνώσης καὶ κατάρτισης, καλλιεργώντας μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μιὰ λανθάνουσα νοοτροπία καὶ συμπεριφορὰ γιὰ τὸ τί εἶναι τελικὰ πολιτισμός. Ἡ ἐν λόγῳ διαχειριστικὴ καὶ οὐτοπικὴ ἀσυνέπεια τῶν ἀναφερόμενων παραγόντων ὁδήγησε τὴ κοινωνία μας στὴ κατανάλωση πολιτιστικῶν ἀγαθῶν, κατὰ κύριο λόγο ἐφήμερης σημασίας καὶ διάρκειας, ἔχοντας ὡς ἀποτέλεσμα νὰ θεωροῦμε τὴ κατανάλωση πράξη πολιτισμοῦ, κοινωνικῆς εὐημερίας καὶ μέθεξης ἀγνοώντας τὶς πραγματικὲς ἀνάγκες ποὺ ἔχει ἡ νέα γενιὰ τοῦ τόπου μας. Ἡ Καστοριὰ καὶ ἡ κάθε ἐπαρχιακὴ ἢ ἀστικὴ πόλη ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ παραγωγικὲς δομὲς καὶ ὑποδομὲς οἱ ὁποῖες πρωτίστως θὰ καλλιεργοῦν, θὰ διδάσκουν καὶ θὰ εὐαισθητοποιοῦν τὴν σπουδάζουσα νεολαία καὶ θὰ τὴν προτρέπουν «καλόν ἐστι» σὲ πολιτιστικὲς πράξεις ἐφάμιλλές της τοπικῆς τους ἱστορίας καὶ παράδοσης. Ἡ ἵδρυση παραγωγικῶν πολιτιστικῶν δομῶν ἐναρμονιζομένων μὲ τὴν τοπικὴ κουλτούρα καὶ ἰδιαιτερότητα καθίσταται ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη καὶ ἀποτελεῖ μονόδρομο γιὰ τὴ συγκρότηση τῆς νέας γενιᾶς καὶ τῆς πνευματικῆς της καθοδήγησης. Ἡ πόλη μᾶς χρειάζεται ἐργαστήρια παραγωγῆς πολιτισμοῦ καὶ ὄχι πολιτιστικὰ πυροτεχνήματα, γιατί πολιτισμένος ἐστι ὄχι μόνο στὸ «φαίνεσθαι» ἀλλὰ πολὺ περισσότερο στὸ «εἶναι». Ἡ Σχολὴ Ὀργανοποιίας, ἡ Φιλαρμονική, τὸ Θεατρικὸ Ἐργαστῆρι καὶ ἄλλες ὑποδομὲς ποὺ λειτουργοῦσαν παλαιότερα στὸ Δῆμο Καστοριᾶς ἀποτελοῦσαν ἕναν πολιτιστικὸ πνεύμονα, ὁ ὁποῖος ἕλκυε τοὺς νέους βλαστοὺς στὰ μονοπάτια τῆς τέχνης καὶ τοῦ πολιτισμοῦ. Δομὲς ἀνάλογες θὰ πρέπει νὰ δημιουργηθοῦν καὶ σήμερα, οἱ ὁποῖες νὰ ἔχουν μακρὺ χρονικὸ ὁρίζοντα, νὰ καθίστανται θελκτικὲς καὶ ἀνιδιοτελεῖς πρὸς τοὺς δημότες καὶ τοὺς νέους της πόλης μας μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ καὶ ὄχι τὴν ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ. Ἐπιτέλους πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι μόνο μέσα ἀπὸ τὴ παραγωγὴ πολιτισμοῦ μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε στὴν πνευματικὴ ἀνύψωση καὶ καλλιέργεια καὶ ὄχι στὸν ἄκρατο πολιτιστικὸ καταναλωτισμό, ὁ ὁποῖος εὐθύνεται γιὰ τὸν σημερινὸ πολιτιστικὸ μεσαίωνα, τοῦ ἐφήμερου, τοῦ εὐτελοῦς καὶ καιροσκοπικοῦ…
Ἰωάννη Μ. Τσακιρίδη
Μουσικολόγου