Απαγορεύθηκε η προσφορά τροφής προς τους άστεγους σε μεγάλες πόλεις της Αμερικής

H προσφορά τροφής προς τους άστεγους έχει πλέον απαγορευθεί σε μεγάλες πόλεις σε όλη την χώρα της Βόρειας Αμερικής, καθιστώντας τη χώρα των Η.Π.Α. ακόμη πιό ανάλγητη.
Σε άλλες πόλεις όπου δεν έχει ισχύσει αυτή η έκδηλη απαγόρευση, η προσφορά τροφής προς αστέγους έχει αγκιστρωθεί από τόσες προϋποθέσεις – όπως η απόκτηση ακριβών ειδικών αδειών, η υποχρεωτική λήψη
μαθημάτων προετοιμασίας φαγητού κ.ο.κ – ώστε η αγνή προσφορά τροφής προς τους άστεγους να έχει γίνει ‘απλησίαστη’ για τον κοινό κόσμο.


Ορισμένες πόλεις προβαίνουν σε αυτές τις απαγορεύσεις και περιορισμούς επειδή – εντελώς υποκριτικά κατά την άποψή μου – ανησυχούν για τους υγειονομικούς κινδύνους που εγκυμονεί η διαμοίραση τροφής από τον «απλό» κόσμο. 
Άλλες πόλεις, δείχνοντας ξεκάθαρα τις προθέσεις τους, ψηφίζουν αυτούς τους νόμους εκτρώματα επειδή δεν θέλουν να συνωστίζονται οι άστεγοι στο κέντρο των πόλεων όπου γνωρίζουν ότι θα τους προσφερθεί τροφή. Όμως στις συνθήκες έντονης κρίσης όπου η φτώχεια και η εξάρτηση από τα κρατικά επιδόματα έχει σκαρφαλώσει σε επίπεδα άνευ προηγουμένου, πόσο ορθό και ηθικό είναι το σκεπτικό της απαγόρευσης της εθελοντικής προσφοράς;
Αυτές οι πρακτικές αποτελούν ακόμη ένα παράδειγμα της σκοτεινής διακυβέρνησης των Η.Π.Α, από άτομα που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα.
Φαίνεται να επικρατεί η ιδέα ότι μόνο η κυβέρνηση θα πρέπει να φροντίζει για τους έχοντες ανάγκη, ενώ οι υπόλοιποι πολίτες να μένουν απαθείς και αδιάφοροι απέναντι στη κοινωνική προσφορά.
Όμως, σε ένα άκρος ελάχιστο και ιδιωτικοποιημένο κοινωνικό κράτος όπως αυτό των Η.Π.Α, δεν μπορούμε να μιλάμε για κυβερνητική ‘’διάσωση’’ και επίσημη βοήθεια προς τους άστεγους.
Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης, σημειωτέον, εντείνεται συνέχεια στις Η.Π.Α καθώς τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας αστέγων διώχνουν άτομα κάθε βράδυ λόγω έλλειψης χώρων.... 
Η αγνή, πραγματική εθελοντική προσφορά προς τους συνανθρώπους που έχουν μεγάλη ανάγκη τιμωρείται νομικά και διώκεται ενώ οι πρακτικές των υπαίτιων της φτώχειας και της δυστυχίας των πληθυσμών παραμένουν αιωνίως στο απυρόβλητο....
pentapostagma.gr