Η ταινία των 100 ευρώ που ταξίδεψε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Θεσσαλονίκη

Υπάρχει λύση για κάποιον που θέλει να κάνει την ταινία του εάν δεν υπάρχουν χρήματα. Ο Θάνος Τσαβλής αποδεικνύει πως μπορείς να φτιάξεις μια αισθητικά άρτια ταινία μεγάλου μήκους με 100 ευρώ. Στην πραγματικότητα με λιγότερα από 100 ευρώ. Η DIY (do it yourself- καν’ το μόνος σου) λογική της ταινίας F.L.S. τον οδήγησε μέχρι το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ο σκηνοθέτης μάς μιλά για το πώς τα κατάφερε.

Χρησιμοποιώντας στοιχεία manga, πολεμικών τεχνών, αλλά με μια ρεαλιστική οπτική και φωτογραφία και ύφος που παραπέμπει στο πειραματικό σινεμά, ο Θάνος Τσαβλής διηγείται στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία την ιστορία ενός άνδρα, ο οποίος μπαίνει σε ένα παιχνίδι με δολοφόνους, οι οποίοι προσπαθούν να ξεπαστρέψουν ο ένας τον άλλο.

Ο Θάνος Τσαβλής ανέλαβε μόνος του δεκάδες ρόλους (ανάμεσά τους σκηνοθέτης, πρωταγωνιστής, σεναριογράφος, παραγωγός, μοντέρ). Μίλησε στο in.gr για τις manga επιρροές της ταινίας του, λέει πού ξόδεψε τα (ελάχιστα) χρήματα (όχι πάντως σε σάντουιτς για το συνεργείο) και αφηγείται την πρώτη του μεγάλη φεστιβαλική εμπειρία.

• Πώς σου φαίνεται η πρώτη σου εμπειρία σε μεγάλο Φεστιβάλ;

Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Η ταινία είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το συνηθισμένο ύφος του Φεστιβάλ και χάρηκα πολύ που επέλεξαν να την προβάλλουν. Προβληματάκια; Μόνο με τον ήχο είχα κάποιο μικροπρόβλημα στην πρώτη προβολή, αλλά όλοι είναι πολύ εξυπηρετικοί και θα το λύσουμε. Κατά τα άλλα περνάω τέλεια!

• Τα 100 ευρώ με τα οποία γυρίστηκε η ταινία πού δόθηκαν; Σε σάντουιτς για το συνεργείο;

Δεν είναι καν 100 ευρώ, αυτό είναι το ποσό στρογγυλοποιημένο. Είναι γύρω στα 86 ευρώ και τα χρησιμοποιήσαμε για να πάρουμε κάποια σπαθιά και όπλα, μέικ απ για ένα σημάδι, και τα σιρόπια για το αίμα. Φαγητό δεν είχαμε, γιατί οι ηθοποιοί ερχόντουσαν να κάνουν γυρίσματα για δύο ώρες.

• Την ταινία τη γύρισες στο Άλσος της Καισαριανής. Την ώρα που οι ήρωες της ταινίας σου αλληλοσκοτώνονταν, υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν βόλτες με ποδήλατο, περπατούσαν στον χώρο. Σας κοιτούσαν παραξενεμένοι;

Το περίεργο ήταν πώς πλακωνόμασταν, σκοτωνόμασταν και δεν μας κοίταζε ποτέ κανένας! Δεν ξέρω, βέβαια, εάν αυτό είναι καλό ή κακό για το δάσος. Μόνο ένας σκύλος μάς κοίταζε σε κάποια σκηνή παραξενεμένος, πράγμα όχι πολύ καλό για έναν από τους ηθοποιούς της ταινίας, έναν υπέρτατο κακό που έχει φοβία με τα σκυλιά! 

• Πώς ακριβώς θα χαρακτήριζες την ταινία σου;

Κοίταξε… η ταινία μπλέκει πολλά είδη μαζί. Έχει anime στοιχεία, από ιαπωνικά κόμικ. Αλλά μπορώ να πω ότι είναι και υπαρξιακό δράμα, και μια ταινία με πολεμικές τέχνες. Δεν μπορώ να την περιγράψω ακριβώς. Δεν είναι ταινία δράσης, με την έννοια των εκρήξεων και του «ντάπα-ντούπα».

• Υπάρχει κάποια αλληγορία πίσω από το τουρνουά που περιγράφεις;

Υπάρχουν ανεξάρτητοι υποψήφιοι σε αντιδιαστολή με ανθρώπους που εξυπηρετούν συμφέροντα.
Είναι μια μικρογραφία ενός πολέμου. Υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα, θέματα φήμης. Είναι ένας κόσμος, όπου θεωρείται αποδεκτό σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, να προπονούνται για να πάνε σε ένα τουρνουά για τα χρήματα. Επίσης, ήθελα να πω κάτι και για τον τρόπο του να κάνεις σινεμά: ο ήρωάς μου είναι ένας ανεξάρτητος χαρακτήρας, ο μόνος σε αυτό το παιχνίδι. Αντίστοιχα κι εμείς γυρίσαμε την ταινία με λίγα χρήματα, μόνοι μας.

• Υπήρχε κάτι που φοβόσουν;

Η ταινία δεν είναι εύκολη, είναι πιο φεστιβαλική. Η ανάποδη αφήγηση για παράδειγμα, όπου μαθαίνεις στοιχεία για τον χαρακτήρα λίγο πριν πεθάνουν είναι χαρακτηριστικό των βίντεο γκέιμ. Αυτό –εγώ τουλάχιστον- δεν το έχω δει να γίνεται στην Ελλάδα. Φοβόμασταν, όμως, μην γελάσει ο κόσμος, μην γίνει χαβαλές. Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία-παρωδία. Ευτυχώς, το καταφέραμε.

• Το DIY ήταν λύση επιλογής ή λύση ανάγκης;

Επιλογή, μονόδρομος, δεν υπήρχε άλλη λύση. Και η επόμενη ταινία μου θα έχει στοιχεία τέτοια. Αυτό σού δίνει μια μεγάλη ελευθερία. Ωστόσο, ελπίζουμε και με το Φεστιβάλ να γίνει η ταινία πιο γνωστή στο κοινό και να έχουμε ενδεχομένως μια χρηματοδότηση.

• Θα υπάρξει F.L.S. 2;

Εάν μας δώσουν τα χρήματα για να το κάνουμε, μπορεί. Αν και δε νομίζω ότι έτσι όπως τελειώνει η ταινία θα θέλει κανείς θεατής να υπάρξει συνέχεια…

• Τι ετοιμάζεις τώρα;

Μία νέα ταινία, η οποία θα ονομάζεται μάλλον Goldfish (Χρυσόψαρο) και θα έχει και αυτή περίεργους ρυθμούς και ύφος. Είναι η ιστορία ενός ακοινώνητου δολοφόνου, ο οποίος ερωτεύεται. Θα είναι παράξενη, χιουμοριστική. Όχι με χιούμορ ξεκάθαρο, αλλά με άβολο χιούμορ, αυτό που μπορεί ο άλλος να γελάσει, μπορεί και όχι.

Λουκία Τζωρτζοπούλου: η Γιαπωνέζα που τράβηξε τα βλέμματα

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η Λουκία Τζωρτζοπούλου δεν είναι Γιαπωνέζα στην πραγματικότητα. 

Στο F.L.S. ερμηνεύει ένα κορίτσι-δολοφόνο με διεστραμμένη, αλλά έντονη σεξουαλικότητα, που κυκλοφορεί με κοντές μαθητικές φουστίτσες, σκοτώνοντας ανυποψίαστα θύματα στο δάσος.

«Δεν το λες ερωτισμό αυτό που έχει η ηρωίδα. Είναι κάτι πιο διεστραμμένο. Είναι ένα tribute σε άλλους χαρακτήρες παρόμοιου ύφους. Εμείς απλά θέλαμε να κάνουμε κάτι που να μας αρέσει» λέει.

Όσο για τα γιαπωνέζικα που μιλάει στην ταινία; «Ένας φίλος μας ασχολείται με τη γλώσσα. Μάθαμε κάποιες ατάκες και κάναμε τα γυρίσματα μέσα σε μερικές ώρες».

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΔΟΛ