yt7RcBL2LbtVhTuhg5kcnuj7oIA

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Μια σπουδαία πρόταση για έξοδο από την κρίση και την Τροϊκα - Κώστας Λαπαβίτσας

Τη Δευτέρα στις 28 Φεβρουαρίου δόθηκε αυτή η καταπληκτική συνέντευξη με καθηλωμένους και άφωνους απο την απλότητα και τη καθαρότητα της πρότασης τους δύο παρουσιαστές του MEGA:
Αnti ntp blogspot com Κώστας Λαπαβίτσας έλεγχος λογιστικού χρέους

Νωρίτερα προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και η συνέντευξη μιας ώρας που έδωσε ο ίδιος επιστήμονας στο μπλογκ "ΑΦΟΡΜΗ" και μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ, ακούγοντας τον να εξηγεί ΓΙΑΤΙ θα αποτύχουν ΔΝΤ και ΕΕ, μαζί με την κατοχική κυβέρνηση μας που εκτελεί και επιβάλει τα μέτρα της Τροϊκας:
http://vimeo.com/11668767
K. LAPAVITSAS from http://www.aformi.gr on Vimeo.
 Ο Κώστας Λαπαβίτσας ξεκίνησε τα Χριστούγεννα μια προσπάθεια μαζί με αρκετούς επιφανείς ανθρώπους απο όλο τα φάσμα της πολιτικής που στηρίζεται στην ύπαρξη ενός παραθύρου στην οικονομική νομοθεσία της Ευρωπαικής Ένωσης, η οποία μας επιτρέπει να απαλλαγούμε απο το χρέος (το οποίο με τα δάνεια, τα μέτρα και τις επιμηκύνσεις συνεχώς μεγαλώνει) σε περίπτωση που αυτό αποδειχθεί παράνομο. Κάτι το οποίο όπως περιγράφει είναι παιδική εργασία για το σπίτι αφού τα στοιχεία για :

1. Δομημένα ομόλογα - ταμεία δημοσίου,
2. μίζες- siemens,
3. υποβρυχια-Τσοχαντζόπουλος,
4. και άλλες κατασπαταλήσεις είναι υπεραρκετά.


Μόνο τα στοιχεία για το δομήμένα και η αποδεδειγμένη ανάμειξη των ευρωπαικών τραπεζών στο κύκλο αυτό είναι αρκετό σαν απόδειξη! Δε χρειάζεται να αποδείξουμε και τα άλλα! Ωστόσο για να γίνει αυτό χρειάζεται να στηθεί μια επιτροπή που θα κάνει την αποτίμηση και θα συντάξει το πόρισμα.

Μοιάζει σαν να έχουμε επιτέλους μια πολύ καλή ιδέα ώστε να βγούμε απο την κρίση, η οποία μάλιστα θα αφήσει σύξυλους τους Ευρωπαίους και θα αφήσει στην άκρη και ανίκανους τους πολιτικούς όλων των κομμάτων.

Εδώ και η παλαιότερη συνέντευξη του Κ. Λαπαβίτσα στην καθημερινή:

Κώστας Λαπαβίτσας

Η αναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους

είναι μονόδρομος

- Προτείνετε στάση πληρωμών και αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Προς τα εκεί, όμως, δεν μας ωθούν ισχυροί κύκλοι της Ε. Ε. που μελετούν σενάρια ελεγχόμενης πτώχευσης;

- Καλό είναι να αποφεύγεται η συνωμοσιολογία στα ζητήματα αυτά. Η πραγματικότητα είναι ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας ήταν τραγική ήδη από το τέλος του 2009. Το Μνημόνιο διέθεσε δανεικά, αλλά με ακριβά επιτόκια και επιβάλλοντας ανηλεείς περικοπές εν μέσω ύφεσης. Ανοιξε δε το δρόμο για την επιβολή λιτότητας στην Ε. Ε. Δυστυχώς, η πολιτική αυτή οδηγεί σε γενικευμένο οικονομικό μαρασμό. Ηδη η ιρλανδική οικονομία παρουσίασε ξανά συρρίκνωση. Οι δανειστές αντιλαμβάνονται ότι θα υπάρξουν δυσκολίες εξυπηρέτησης του χρέους στο μέλλον, φοβούνται την αθέτηση πληρωμών, και άρα κρατούν τα σπρεντ της Ελλάδας και της λοιπής περιφέρειας εξαιρετικά υψηλά.

Η πιθανότητα αθέτησης πληρωμών προκύπτει λοιπόν από τη σκληρή πραγματικότητα. Η αναδιάρθρωση του χρέους, για την οποία γίνεται πολύς λόγος τελευταία, εκχωρεί την πρωτοβουλία στους δανειστές. Επόμενο είναι να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Ας μη μας ξεγελάει ο «συναινετικός» μανδύας, η κάποια επιμήκυνση του χρέους και ίσως η μείωση επιτοκίων. Αυτό που προτείνω εγώ και άλλοι είναι η αναδιαπραγμάτευση με πρωτοβουλία του δανειζόμενου. Τότε μπορεί να υπάρξει ουσιαστικό «κούρεμα» που θα άρει το άχθος του χρέους. Θα χρειαστεί βέβαια μονομερής παύση πληρωμών, πλήρης διαφάνεια, και γενικότερη κινητοποίηση της κοινωνίας. Η επιλογή αυτή εμπεριέχει ρήξη με τους «ισχυρούς κύκλους» της Ε. Ε., αλλά και με τους Ελληνες δανειστές οι οποίοι κατέχουν περίπου το ένα τρίτο του δημόσιου χρέους.

Πλήγμα, όχι καταστροφή

- Αναγνωρίζετε ότι η αναδιαπραγμάτευση ενδέχεται να προκαλέσει τον αποκλεισμό μας, για ένα διάστημα, από τις διεθνείς αγορές. Δεν θα ήταν κάτι τέτοιο καταστροφικό για την οικονομία και για τον ελληνικό λαό;

- Ο αποκλεισμός από τις διεθνείς αγορές είναι σοβαρό πλήγμα, αλλά μακράν απέχει του να είναι καταστροφικός. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σπάνια κρατάει πολύ. Αν υπάρξει παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας, σύντομα θα μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές. Θέλω όμως να πω δυο λόγια για το ζήτημα της πληρωμής των μισθών και των συντάξεων, γύρω από το οποίο ασκείται ακατάσχετη κινδυνολογία. Πρώτον, και πάλι από τη διεθνή εμπειρία, ο προϋπολογισμός γίνεται ταχέως πλεονασματικός ύστερα από τέτοιου είδους χρηματοπιστωτικά επεισόδια. Δεύτερον, οι μισθοί και οι συντάξεις του Δημοσίου είναι μέρος του εθνικού προϊόντος. Δεν τους πληρώνουν οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί δανειστές, αλλά οι Ελληνες εργαζόμενοι. Οσο αυξάνεται το ΑΕΠ, δεν θα κινδυνεύουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου. Η πραγματική απειλή είναι η λιτότητα, η οποία φέρνει στασιμότητα και προοιωνίζεται ακόμη βαθύτερες μειώσεις.

- Ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ, την οποία επίσης προτείνετε, δεν ενέχει κινδύνους μαζικής φυγής κεφαλαίων και κατάρρευσης των τραπεζών;

- Το ευρώ βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το πρόβλημα του χρέους της περιφέρειας είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη λειτουργία της ΟΝΕ. Το ευρώ δημιούργησε πλεονάσματα για τη Γερμανία και ελλείμματα για την περιφέρεια. Αδυνατώντας να ανταγωνιστεί επιτυχώς, η περιφέρεια επιδόθηκε σε κατανάλωση και κερδοσκοπία ακινήτων. Το αποτέλεσμα ήταν η γιγάντωση κυρίως του ιδιωτικού και λιγότερο του δημόσιου χρέους, το οποίο τώρα τη συντρίβει. Η λύση που προκρίνει η Ευρωζώνη είναι η λιτότητα και η περαιτέρω φιλελευθεροποίηση. Πρόκειται για τραγική επιλογή που οδηγεί σε στασιμότητα και υψηλή ανεργία. Η έξοδος από το ευρώ θα κόψει τον γόρδιο δεσμό. Δεν αποτελεί λύση από μόνη της, βεβαίως. Απαιτείται ευρύτερο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία επί των τραπεζών, καθώς και έλεγχο επί των κεφαλαιακών ροών. Θα χρειαστεί επίσης βιομηχανική πολιτική και εκ βάθρων αναδιάρθρωση του κράτους.

Η ριζοσπαστική λύση είναι απολύτως εφικτή

- Είναι δυνατόν μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα να πραγματοποιήσει μόνη της τόσο ριζοσπαστικές αλλαγές, χωρίς ευρύτερη στήριξη από μια ομάδα ισχυρών κρατών;

- Η Ελλάδα δεν είναι τόσο αδύναμη όσο υπονοείτε. Επειδή πολλά λέγονται περί Αργεντινής, που είναι «μεγάλη χώρα», θα ήθελα να τονίσω ότι η ελληνική οικονομία είναι και μεγαλύτερη και ισχυρότερη. Η δυνατότητα ριζοσπαστικής λύσης στην Ελλάδα είναι απολύτως εφικτή. Η πραγματική δυσκολία έγκειται στις κοινωνικές δυνάμεις που καθορίζουν την αντιμετώπιση της κρίσης. Μια συμμαχία τραπεζών και άλλων δανειστών κατόρθωσε να επιβάλει την άποψη ότι το συμφέρον τους είναι ταυτόσημο με το συμφέρον της χώρας. Κατάφεραν να τρομοκρατήσουν επαγγελματίες και μισθωτούς πως θα χάσουν τις αποταμιεύσεις τους αν υπάρξει αναδιαπραγμάτευση και έξοδος από το ευρώ. Η σχέση τους με τους ξένους δανειστές είναι γενικά συνεργατική. Ως τώρα έχουν καταφέρει να μετακυλίσουν το κόστος της κρίσης στους φορολογούμενους και τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα. Ούτε καν στοιχειώδη φορολογική αναδιάρθρωση δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η κοινωνική αλλαγή στο εσωτερικό και όχι οι συμμαχίες στο εξωτερικό. Αν υπάρξει αυτή, η Ελλάδα θα βρει στήριξη και στην περιφέρεια και στο κέντρο.


Το site της επιτροπής λογιστικού ελέγχου εδώ όπου θα αριστερά μπορείτε να βρείτε και τη σελίδα με το petition για υπογραφές ( ΕΔΩ ) της αίτησης.

Το κείμενο του petition:

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Οι υπογράφοντες πιστεύουμε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) η οποία θα εξετάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η τρέχουσα πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους έχει επιφέρει μεγάλο κοινωνικό κόστος στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός έχει δημοκρατικό δικαίωμα να απαιτήσει πλήρη πληροφόρηση όσον αφορά το χρέος που είναι δημόσιο, ή εγγυημένο από το κράτος.

Ο σκοπός της ΕΛΕ θα είναι η εξακρίβωση των αιτίων του δημόσιου χρέους, των όρων με τους οποίους έχει συναφθεί, καθώς και της χρήσης των δανείων. Στη βάση των συμπερασμάτων της η ΕΛΕ θα διαμορφώσει κατάλληλες προτάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του χρέους που θα αποδειχθεί παράνομο, μη νομιμοποιημένο, ή απεχθές. Η επιδίωξη της ΕΛΕ θα είναι να συνδράμει την Ελλάδα ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους. Η ΕΛΕ θα επιχειρήσει επίσης να διαπιστώσει ευθύνες για τις προβληματικές συμβάσεις χρέους.

Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος βρίσκονται στην καρδιά της κρίσης της Ευρωζώνης. Η παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε το 2007 πήρε τη μορφή κρίσης χρέους της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον τελευταίο προϋπολογισμό, το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί από 299 δις ευρώ (ή 127% του ΑΕΠ) το 2009 σε 362 δις ευρώ (ή 159% του ΑΕΠ) το 2011. Η διόγκωση του δημόσιου χρέους επέτεινε τον κίνδυνο εθνικής χρεοκοπίας των περιφερειακών χωρών και αύξησε τις πιθανότητες τραπεζικής χρεοκοπίας στην Ευρώπη. Η ΕΕ, σε συμφωνία με εθνικές κυβερνήσεις, αντέδρασε υιοθετώντας προγράμματα διάσωσης που διευκολύνουν τον προσωρινό δανεισμό των κρατών της Ευρωζώνης και προστατεύουν τις τράπεζες. Αλλά τα μέτρα αυτά δεν κατάφεραν να καθησυχάσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με συνέπεια τα επιτόκια δανεισμού των περιφερειακών χωρών να συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Επιπλέον, το αντίτιμο των προγραμμάτων ήταν η λιτότητα. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και άλλες χώρες αναγκάστηκαν να περικόψουν μισθούς και συντάξεις, να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες, να συρρικνώσουν τις παροχές πρόνοιας, να ιδιωτικοποιήσουν δημόσιες επιχειρήσεις και να απελευθερώσουν τις αγορές. Αναπόφευκτα θα υπάρξει και περαιτέρω κοινωνικό κόστος λόγω αύξησης της ανεργίας, χρεοκοπίας επιχειρήσεων και συρρίκνωσης της παραγωγής.

Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο των προγραμμάτων διάσωσης της ΕΕ, αλλά ο ελληνικός λαός έχει κρατηθεί στο σκοτάδι όσον αφορά τη σύνθεση και τους όρους του δημόσιου χρέους. Η έλλειψη ενημέρωσης συνιστά θεμελιώδη αποτυχία των δημοκρατικών διαδικασιών. Οι λαοί που καλούνται να φέρουν το κόστος των προγραμμάτων της ΕΕ έχουν δημοκρατικό δικαίωμα στην πλήρη πληροφόρηση.

Η ΕΛΕ μπορεί να συμβάλλει στην αναπλήρωση του δημοκρατικού αυτού ελλείμματος. Μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων στην ανάπτυξη κινημάτων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Η επιτροπή θα είναι διεθνής και θα αποτελείται από ορκωτούς λογιστές του χρέους και των δημόσιων οικονομικών, από νομικούς, οικονομολόγους, αντιπρόσωπους των εργατικών οργανώσεων και μέλη των οργανώσεων την κοινωνίας των πολιτών. Θα είναι ανεξάρτητη από τα πολιτικά κόμματα, αλλά δεν θα αποκλείει τη συμμετοχή πολιτικών, αρκεί να συμφωνούν με τους σκοπούς της. Η ΕΛΕ θα διασφαλίζει την ύπαρξη εξειδικευμένης γνώσης και θα εγγυάται τον δημοκρατικό έλεγχο καθώς και το υπόλογο όλων των εμπλεκομένων.

Για να επιτύχει το στόχο της η ΕΛΕ θα πρέπει να έχει πλήρη διαχρονική πρόσβαση στις συμβάσεις και εκδόσεις δημόσιου χρέους, συμπεριλαμβανομένων των εκδόσεων ομολόγων, αλλά και διμερούς, πολυμερούς, ή άλλης μορφής χρέους και κρατικών υποχρεώσεων. Θα πρέπει να έχει τις απαραίτητες αρμοδιότητες ώστε να θέτει στη διάθεσή της όλα τα έγγραφα που κρίνει απαραίτητα για να επιτελέσει το έργο της. Θα πρέπει επίσης να θεσμοθετηθούν πρόσφοροι τρόποι ώστε να μπορεί να καλεί προς εξέταση δημόσιους λειτουργούς, όπως και να ανοίγει, μετά από αιτιολογημένο αίτημά της και δικαστική συνδρομή, τραπεζικούς λογαριασμούς, ιδίως λογαριασμούς του δημοσίου σε ιδιωτικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδας. Θα πρέπει, τέλος, να διαθέτει επαρκές χρονικό διάστημα για να μελετήσει τις συμβάσεις και να εξαγάγει το πόρισμά της.

Η δημιουργία διεθνούς και ανεξάρτητης ΕΛΕ για το ελληνικό δημόσιο χρέος αποτελεί αναντίρρητη ανάγκη. Είναι επίσης δημοκρατική απαίτηση του ελληνικού λαού που σηκώνει το βάρος της κρίσης και θέλει να γνωρίζει τις αιτίες της. Από όλες τις απόψεις η ελληνική ΕΛΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες της Ευρωζώνης.






ΠΗΓΗ: http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/0 ... st_08.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου