Προς παγκόσμια διακυβέρνηση

Ο Φιντέλ Κάστρο και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ...

Διάβασα στην αμερικανική υπερσυντηρητική εφημερίδα «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ» (Ο «Μηνύτωρ της Χριστιανικής Επιστήμης» όπως μας την παρουσίαζαν επί χούντας, όταν έγραφε λιβανωτούς για το δικτατορικό καθεστώς), ότι ο Φιντέλ Κάστρο «μαγεύτηκε από την θεωρία συνωμοσίας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ».



Γράφει στο σχόλιό της η εφημερίδα λοιπόν, ότι ο 84χρονος πια, Κουβανός ηγέτης, «υπεραμύνεται της θεωρίας ότι η σκιώδης ομάδα Μπίλντερμπεργκ έχει καταστεί ένας είδος παγκόσμιας κυβέρνησης, που ελέγχει όχι μόνο την διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή αλλά και την κουλτούρα».

Δεν παραθέτει –όπως είναι φυσικό το άρθρο, στο οποίο αναφέρεται ειρωνικά ο συντάκτης της εφημερίδας, όπως το ίδιο κάνει και το Ασοσιέιτεντ Πρες, που μετέδωσε σχεδόν ταυτόσημη την «είδηση» χωρίς είδηση κι αυτό.

Βρήκα λοιπόν το άρθρο του Φιντέλ, «Τα Ηνωμένα Έθνη, Ατιμωρησία και Πόλεμος», που δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Periodico-26» της Κούβας, στις 15 Αυγούστου και κατάλαβα γιατί δεν θέλησαν να αποκαλύψουν το τι γράφει. Φτου κακά…

Γράφει λοιπόν,

«Η απόφαση 1929 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 9 Ιουνίου 2010, επισφράγισε την τύχη του ιμπεριαλισμού. Δεν είμαι σίγουρος πόσοι έχουν προσέξει ανάμεσα στις άλλες αρλούμπες, ο γγ Μπαν Κι Μουν, εκτελώντας άνωθεν εντολές, έκανε την απρονοησία να διορίσει τον Αλβάρο Ουρίμπε (καθώς ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει τη θητεία του ως 58ος πρόεδρος της Κολομβίας) ως αντιπρόεδρο της επιτροπής που θα διενεργήσει τις ανακρίσεις για την ισραηλινή επίθεση εναντίον του στολίσκου της ανθρωπιστικής βοήθειας για τον πολιορκημένο πληθυσμό της Γάζας. Η επίθεση έγινε σε διεθνή ύδατα και σε σημαντική απόσταση από τις ακτές.

Η απόφαση δίνει στον Ουρίμπε –κατηγορούμενο για εγκλήματα πολέμου, απόλυτη ασυλία: Σε μια χώρα γεμάτη μαζικούς τάφους, σε πολλούς έχουν μετρηθεί 2.000 πτώματα, με εφτά αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, εκτός από τις κολομβιανές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, λες και δεν έχουν να κάνουν με τρομοκρατία και γενοκτονία.

Από την άλλη, στις 10 Ιουνίου 2010, ο Κουβανός δημοσιογράφος και διευθυντής του εθνικού τηλεοπτικού προγράμματος «Mesa Redonda», έγραψε ένα άρθρο για «την αποκαλούμενη Παγκόσμια κυβέρνηση», που συναντιέται στην Βαρκελώνη: «Έφτασαν στο ευχάριστο ξενοδοχείο Dolce», με αυτοκίνητα με σκούρα τζάμια, ή με ελικόπτερα. Ήταν περισσότεροι από 100 οικονομικοί, πολιτικοί αξιωματούχοι, και από τα Μέσα τόσο από τη Βόρεια Αμερική όσο και την Ευρώπη. Έφτασαν για την ετήσια συνάντηση του «Μπίλντερμπεργκ κλαμπ».

Αφού παραθέτει ένα σύντομο ιστορικό για τη «Λέσχη», ο Φιντέλ συνεχίζει:

«Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να ξεκαθαρίσει τους πραγματικούς σκοπούς της ομάδας. Οι ειδικοί, που την έχουν μελετήσει υποστηρίζουν πως δεν είναι τυχαίο, ότι κάθε συνάντηση, πραγματοποιείται λίγο πριν την διάσκεψη G-8, που έχει για στόχο μία παγκόσμια κυβέρνηση με έναν στρατό, ενιαία οικονομία και ιδεολογία.

Σε άρθρο του στο Νιούζγουηκ ο Ντέηβιντ Ροκφέλερ γράφει: «Κάποιος θα πρέπει να αναλάβει τη θέση της κυβέρνησης και οι επιχειρηματίες φαίνεται να είναι μια λογική οντότητα να το κάνουν».

Ο τραπεζίτης Τζέιμς Γουάλμπουργκ δήλωσε: « Είτε σας αρέσει είτε όχι θα πρέπει να έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι αν θα το πετύχουμε με συναίνεση ή με κατάκτηση».

Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των μελών της Λέσχης –υποστηρίζουν οι αναλυτές- είναι η οικονομική απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα και τις επιπτώσεις στις κοινωνίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Μερικοί ειδικοί, υποστηρίζουν ότι τόσο η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Μπιλ Κλίντον, ο Τόνι Μπλαιρ και ο Μπαράκ Ομπάμα, είχαν προσκληθεί στη Λέσχη, πριν εκλεγούν».

Τακτικός θαμώνας, ο περιβόητος Τζορτζ Σόρος, ο πρώην πρόεδρος της Γκόλντμαν Ζακς και της Νπρίτις Πετρόλεουμ Πίτερ Σίλτον, ο πρόεδρος της Ρόμπερτ Ζέλικ, ο Διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρως Καν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κλοντ Τρισέ κλπ….

Η πλέοπν ανησυχητική πληροφορία, αποκαλύφθηκε από την ισπανική εφημερίδα «Publico» και είναι η συγκατάβαση των μελών της λέσχης υπέρ της αμερικανικής επίθεσης εναντίον του Ιράν… Ας θυμηθούμε μόνο ότι τα μέλη της Λέσχης γνώριζαν την ακριβή ημερομηνία της επίθεσης εναντίον του Ιράκ, δέκα μήνες πριν συμβεί. Ποιος κρύβει την αλήθεια; Ποιος λέει ψέματα; Μπορούν να διαψεύσουν κάτι από τα παραπάνω;

Φιντέλ Κάστρο Ρουζ

--------

Είχα ρωτήσει τον Θ. Πάγκαλο, (παρουσία δύο άλλων δημοσιογράφων) ένα πρωινό, όταν συναντηθήκαμε τυχαία, σε ξενοδοχείο της Ιερουσαλήμ, να μας πει για την παρουσία του στην περιβόητη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Είχα πάρει τότε μια αόριστη απάντηση: «Μην πιστεύετε αυτά που διαδίδονται για τις συναντήσεις του τύπου αυτού».

Στο U-TUBE είδα μια συνέντευξη της σημερινής υπουργού (Μη Εθνικής) Παιδείας:

Σε ερώτηση που της είχε γίνει από την τηλεόραση του «ΣΚΑΕΙ» αμέσως μόλις έγινε γνωστή η συμμετοχή της στην κλειστή συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερπεργκ, (2007) η κα Άννα Διαμαντοπούλου είχε «απαντήσει λεπτομερώς», όπως είχε πει χαρακτηριστικά και η ίδια:

«Η λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι αυτό που λέμε ένα θινκ-τανκ, δηλαδή είναι ένα φόρουμ, το οποίο δεν έχει σταθερή σύνθεση, συνεδριάζει κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη, οργανώνεται από μια ομάδα διακεκριμένων πολιτικών οι οποίοι αλλάζουν συνεχώς και ξεκίνησε υπό την εποπτεία της βασίλισσας της Ολλανδίας πριν από πάρα πολλά χρόνια. Η σύνθεσή του είναι 120 άτομα, προσωπικότητες απ όλο τον κόσμο. Το ένα τρίτο είναι πολιτικοί που ανήκουν στα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πχ πήραν μέρος ο πρώην σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Συμμετέχουν κατά το ένα τρίτο διανοούμενοι, νομπελίστες, μεγάλοι συγγραφείς, πολύ γνωστοί δημοσιογράφοι και κατά το ένα τρίτο επιχειρηματίες».

-Το ερώτημα είναι τι φοβερό λένε…

Διαμαντ: «Δημοσιοποιείται πρώτα-πρώτα η ατζέντα. Στη συνάντηση που συμμετείχα εγώ φέτος, συνολικά ήταν είκοσι ενότητες, οι πέντε αφορούσαν στο κλίμα και τις κλιματικές αλλαγές, ήταν τα ενεργειακά ζητήματα, ήταν τα θέματα μετακίνησης πληθυσμού, ήταν το θέμα της αλλαγής των προεκλογικών εκστρατειών και πως μπαίνει το U-TUBE στη ζωή μας –ήταν ενδιαφέρον επειδή τότε ήταν σε εξέλιξη οι εκστρατείες της Σεγκολέν Ρουαγιάλ του Σαρκοζί κλπ. Είναι δηλαδή μια διαδικασία που βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι και μετά υπάρχει ένα βιβλιαράκι, το οποίο δημοσιεύει τα πρακτικά των συζητήσεων, χωρίς όμως να λένε ποιος είπε τι, για να υπάρχει μια δυνατότητα έκφρασης ελεύθερης. Τώρα όλος ο γνωστός μαύρος θρύλος γύρω από τη λέσχη, είναι το γνωστό άγχος της συνωμοσιολογίας που υπάρχει στη χώρα μας».
Τι άλλη «λεπτομερέστερη» απάντηση περιμένατε;

Εκείνο που δεν μας λένε είναι πως ο ναζί πρίγκιπας Βενάρδος σύζυγος της Βεατρίκης, έστησε τη Λέσχη, με στόχο να πείσει τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς για την αναβίωση ενός τετάρτου Ράιχ, μέσω της Ενωμένης Ευρώπης όχι των λαών αλλά των συμφερόντων των επιχειρηματιών. Εξ ου και οι συμφωνίες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας. Έχουμε μια συνωμοσία των ολιγαρχών, που ονειρεύονται και προσπαθούν να πετύχουν χωρίς περιττές δημοκρατικές διαδικασίες, να επιβάλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τις ιδιωτικές φυσικά, διεθνείς τράπεζες.

Στην ατζέντα της είναι να επιταχυνθεί η ύφεση παγκοσμίως, να την κάνουν όσο πιο άσχημη γίνεται και όσο πιο σύντομα, έτσι ώστε να γονατίσουν τον κόσμο.

Εχθρός τους είναι τα εθνικά κράτη, και γι’ αυτό τα αγοράζουν –όπως την Ελλάδα- μόλις τα βρουν σε αδυναμία, είτε πραγματική είτε τεχνητή.



Ο Ετιέν Νταβινιόν, είναι πρόεδρος και στο Διοικητικό Συμβούλιο, βρίσκονται εκλεκτές φάτσες, όπως του Χένρι Κίσσιντζερ, του Ντέηβιντ Ρόκφέλερ, του Richard Haas (επικεφαλής του συμβουλίου εξωτερικών Σχέσεων CFR), του Φρανκ Μπάρναμπι για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ρόθτσιλντς κλπ.

Στο ισπανικό ξενοδοχείο Dolce Sitges, νότια της Βαρκελώνης, πραγματοποιήθηκε η φετινή συνάντηση με ατζέντα:

1. Θα επιβιώσει το ευρώ;
2. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη: Η στρατηγική εξόδου της Ευρώπης, αντέχει…;
3. Έχουμε θεσμούς που να αντέχουν στην αντιμετώπιση της Παγκόσμιας Οικονομίας;
4. Ελλάδα: Μαθήματα και μελλοντικές στρατηγικές
5. NATO και Afghanistan: Η πρακτική Agenda για τη Συμμαχία
6. Iran and Russia: Οικονομικές απειλές για τη Συμμαχία

7. Οι επιτώσεις του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας
8. Πόσο επηρεάζουν τα εσωτερικά προβλήματα την αμερικανική εξωτερική πολιτική

9.Το περίγραμμα της ιαπωνικής οικονομίας

10. Το μέλλον του αμερικανικού δολαρίου: Εναλλακτικά σενάρια.

ΥΓ. Εκείνο το βιβλιαράκι –που ανέφερε η Διαμαντοπούλου- δεν θα είχε ενδιαφέρον να το διαβάζαμε κι εμείς οι υπόδουλοι Έλληνες, έτσι από περιέργεια; Όλο μοναχοφάιδες, η παρέα του Λονδίνου, η παρέα του Γιωργάκη και πάει λέγοντας.
Κ. Μπετινάκης